Naast aandelen zijn er nog ontelbaar veel andere financiële producten die een belegger kan overwegen. Er zitten veel tussen die een onervaren belegger in een klap een stuk armer kunnen maken en evenzo in een klap ervoor zorgen dat die belegger daarna nooit meer een dag in zijn of haar leven hoeft te werken. Beleggen in opties klinkt veel mensen ergens wel bekend in hun oren. Maar wist u dat er binnen opties nog een verschil zit tussen call- en put opties?

Call- en put opties zijn derivaten beleggingen. Opties ontlenen, of in het Engels to derive, hun waarde aan een ander product. Dat betekent dat de prijsbewegingen gebaseerd zijn op de prijsbewegingen van een ander financieel product. Het product waarop een derivaat is gebaseerd, wordt vaak het onderliggende genoemd.

Opties kunnen worden gedefinieerd als contracten die een koper het recht geven om de onderliggende waarde, of het effect waarop een derivatencontract is gebaseerd, tegen een vastgestelde vervaldatum en tegen een specifieke prijs te kopen of verkopen. Het is een contract dat de belegger het recht geeft, maar niet de verplichting, om de onderliggende waarde op een bepaalde datum (vervaldatum) tegen een bepaalde prijs (uitoefenprijs) te kopen of te verkopen.

Rekenvoorbeeld

Stel, een aandeel noteert €200,- en de belegger verwacht een stijging. Een call optie kan worden aangeschaft om zo dit aandeel later te kopen tegen een afgesproken prijs van bijvoorbeeld €210,-. Als de belegger correct was, en de stijging doorzet naar €250,- dan heeft de belegger het recht om de aandelen te kopen voor €210,-. Wanneer het direct weer verkocht wordt, is de winst gemaakt in het verschil tussen de €250,- en €210,-.

Amerikaanse stijl

Opties in Amerikaanse stijl kunnen op elk moment vóór hun vervaldatum worden uitgeoefend. Dat houdt in dat voor een afgesproken datum de koper altijd het recht geven om het onderliggende product te kopen, dan wel te verkopen. Daar tegenover staat dat opties in Europese stijl alleen kunnen worden uitgeoefend op de de vervaldatum.

Calls

Beleggers kopen calls wanneer ze denken dat de prijs van de onderliggende waarde zal stijgen en verkopen calls als ze denken dat deze zal dalen. Calls geven de koper het recht, maar niet de verplichting, om de onderliggende waarde te kopen tegen de uitoefenprijs, of in andere woorden de afgesproken prijs die is gespecificeerd in het optiecontract.

Puts

Puts geven de koper van de optie het recht, maar niet de verplichting, om de onderliggende waarde te verkopen tegen de uitoefenprijs die in het contract is gespecificeerd. De verkoper van de putoptie is verplicht het onderliggende product te kopen als de koper van de put zijn optie uitoefent. Beleggers kopen puts als ze denken dat de prijs van de onderliggende waarde zal dalen.

Partner bijdrage