Historie V.V.Bedum
Periode 1933-1939
De beginjaren van V.V.Bedum. Op de achtergrond zien we de schapehok dat dienst deed als kleedkamer. Zittend linksvoor zien we Kees Zevenberg, één van de oprichters van V.V.Bedum. Wie herkent de overigen?
Herinneringen aan een mooie tijd
Uit de jubileum Treffer van 1983, geschreven door Gerard van Olm
Vijftig jaar voetbal in Bedum! Waar blijft de tijd. Toen de voetbalclub in 1933 werd opgericht was ik 9 jaar. Toch herinner ik me het nog goed, mede doordat een de voormannen uit die tijd, Kees Zevenberg, werkte in het loodgietersbedrijf van mijn vader.
Het eerste voetbalveld was een boerenweiland aan de Middelstummerweg dicht bij de spoorwegovergang. De eerste doelnetten waren gemaakt van kippengaas en de wegzijde was afgeschermd met bruine dekkleden, zodat de wedstrijd niet kosteloos vanaf de weg kon worden bekeken. Het is ook best mogelijk, dat de afscherming toendertijd nog wettelijk verplicht was in verband met de zondagsheiliging, maar dat weet ik niet zeker. Het was een zeer drassig en eigenlijk in de wintermaanden onbespeelbaar veld, vandaar dat al gauw werd verkast naar de Sint Annerweg, waar een viertal jaren werd gespeeld op een weiland bij de boerderij van Nienhuis. Dit veld was in de breedte voorzien van de nodige greppels en bovendien te smal, zodat de zijlijnen dicht langs de slootkant liepen. Koeievlaaien waren er ook in overvloed, wat de nodige glijpartijen en vuile broekjes opleverde en in de vroege zomermaanden had je soms het idee, dat er in alang-alang werd gevoetbald, want er moest toch ook nog een beetje worden gehooid. Een oud kippenhok deed dienst als garderobe en de kleedgelegenheid was in wijlen cafe Bos achter in de Grotestraat bij de Bazuinslaan. Het veld klaarmaken deden de spelers bij toerbeurt zelf en ook hier deden de befaamde dekkleden weer dienst. Inderdaad heeft de tijd ook hiet niet stilgestaan. In 1938 werd voor de tweede maal verhuisd. Toen kwam namelijk het nutssportpark aan de Stationsweg gereed. Alhoewel ook dit veld slecht was, was het toch een enorme verbetering. Er kwam een minimale kleedgelegenheid met 2 kleedkamers zonder verlichting, maar wel voorzien van zegge en schrijve één waterkraan en het was op dit veld dat ik op paasmaandag 1940, enkele weken voordat de Duitsers hier de boel op stelten gingen zetten, als 15 - jarige mijn debuut maakte als keeper in het eerste elftal tegen Ezinge. Wij wonnen na een 0-0 ruitstand met 4-0 en het toenmalige elftal dat in de derde klasse van de G.V.B speelde, zag er als volgt uit: in het doel dus mijn persoontje en verder in het vertrouwde aanvallende spilsysteem als backs Job Bulthuis en Job Priet, middenspelers Frans Bulthuis, Daan Dobma en Wilhelm Aalmoes en in de voorhoede good-old Adriaan (John) Kramer, Arie Enberts, die ook debuteerde, Jan Prak, Willem Scheepstra en Derk Knol. Dit was het begin van een voor mij onvergetelijke, ontzettend leuke en boeiende voetbalperiode, die zich uitstrekte tot 1952 en dus 12 jaar duurde. Hoogtepunten waren er te over. Niet minder dan 6 kampioenschappen werden er in die jaren behaald.
